Όταν πρωτοδιάβασα για το φαινόμενο της πεταλούδας ήταν η πρώτη φορά που αναλογίστηκα πόσο αλληλένδετα διασυνδεδεμένη είναι όλη η ανθρωπότητα, σαν ένας ιστός ζωής.
Το φαινόμενο της πεταλούδας είναι μία θεωρία που μας λέει ότι οι αρχικές συνθήκες μπορεί να έχουν δυσανάλογα μεγάλα αποτελέσματα με την πάροδο του χρόνου. Διάσημο παράδειγμα είναι: «το χτύπημα των φτερών της πεταλούδας στον Αμαζόνιο μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα». Αυτή η όμορφη μεταφορά αναφέρεται στη θεωρία του χάους και πώς ένα ολόκληρο σύστημα έχει μία ευαίσθητη εξάρτηση στις αρχικές συνθήκες ενός συμβάντος.
Η πανδημία είναι ένα παράδειγμα του φαινομένου της πεταλούδας. Ένας ιός ξεκίνησε από την Κίνα και, για τα δύο τελευταία χρόνια, έχουμε όλοι αισθανθεί τις επιπτώσεις της ραγδαίας εξάπλωσής του από άκρη σε άκρη της γης – και ακόμη τις αισθανόμαστε. Εάν κάποιος αμφισβητούσε τη διασύνδεση της ανθρωπότητας και το πόσο αλληλεξαρτημένοι είμαστε ο ένας από τον άλλον, είμαι σίγουρη ότι αναθεώρησε τις απόψεις του τα τελευταία δύο χρόνια.
Και ερχόμαστε στο σήμερα, όπου εδώ και έξι μέρες ξεκίνησε ένας πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Ένα άλλο φαινόμενο πεταλούδας είναι σε εξέλιξη και κανείς δεν γνωρίζει πώς, πότε και πόσο θα μας επηρεάσει. Είναι, όμως, βέβαιο ότι θα επηρεαστούμε ΟΛΟΙ γιατί είμαστε όλοι διασυνδεδεμένοι και αλληλεξαρτημένοι. Αυτό που γίνεται σήμερα στην Ουκρανία είναι έγκλημα και δεν διαπράττεται μόνο στους Ουκρανούς πολίτες αλλά σε όλη την ανθρωπότητα. Πριν από περίπου δέκα χρόνια οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το τραύμα μεταφέρεται από τη μια γενιά στην άλλη όχι μόνο ψυχολογικά αλλά και σωματικά. Μια ανακάλυψη ανεκτίμητης αξίας, αλλά και θλιβερή συγχρόνως, μιας και σημαίνει πως το τραύμα είναι ακόμη πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί από ό,τι είχαμε αντιληφθεί. Αν λοιπόν έχει πέσει η ψυχολογία μας εξ αιτίας των γεγονότων της Ουκρανίας μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, είναι βέβαιο ότι αυτή η θλίψη-τραύμα αφήνει το αποτύπωμά του και στην φυσιολογία μας, χωρίς να γνωρίζουμε πώς αυτό θα μας επηρεάσει σε βάθος χρόνου.
Αυτό που μόλις περιγράψαμε είναι το ποτήρι μισοάδειο. Το ποτήρι από την πλευρά του πολέμου, της πανδημίας, του τραύματος, της απώλειας, της αβεβαιότητας, του φόβου και πολλών άλλων αρνητικών συναισθημάτων.
Το ποτήρι μισογεμάτο είναι η δύναμη που έχει ο καθένας από εμάς να επηρεάσει θετικά την ανθρωπότητα! Φανταστείτε την εφαρμογή του φαινομένου της πεταλούδας σε μια πράξη καλοσύνης που επιτρέπει μια άλλη και μια άλλη, συνδέοντας όλους μας με τρόπους που ποτέ δεν είχαμε φανταστεί. Αν μπορούσαμε να καταγράψουμε τις διακλαδώσεις αυτές θα δημιουργούσαν ένα εντυπωσιακό θετικό φαινόμενο της πεταλούδας.
Τί μπορούμε λοιπόν να κάνουμε στο εδώ και τώρα; Να γίνουμε πεταλούδες; Ναι! Γιατί ακόμη και μια μικρή πράξη καλοσύνης μπορεί να αντηχεί πέρα από οτιδήποτε φανταζόμαστε. Αυτές οι μικρές πράξεις από τον κάθε έναν από εμάς είναι αυτές που περιστρέφουν τον ιστό που συγκρατεί τα πάντα. Αυτό που κάνουμε καθημερινά είναι πιο σημαντικό από αυτό που κάνουμε μια στο τόσο.
Τό ‘πιασες; Συγγνώμη για το λαϊκό της έκφρασης, αλλά αλήθεια, κατάλαβες πόση δύναμη έχεις; Μία μόνο πράξη δική σου, μία πράξη καλοσύνης, είναι τόσο δυνατή όσο δεν φαντάζεσαι. Κάνε τα δικά σου φτερά να μετρήσουν, κάνε μία μόνο πράξη καλοσύνης κάθε μέρα, τοσοδούλα, όση μπορείς. Γιατί μαζί, ΕΜΕΙΣ, έχουμε τη δύναμη να κάνουμε τη διαφορά. Αυτή είναι η ευχή μου για ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ, με αγάπη…
