Θεραπεία coMraΥγεία

Κάνοντας έρευνα με τη θεραπεία coMra για την αντιμετώπιση πονοκεφάλων/ημικρανιών, παρατηρήσαμε κάποια αξιόλογα αποτελέσματα.  Αυτό μας οδήγησε σε μια νέα ολιστική θεώρηση των αιτιών και κατ’ επέκταση της θεραπείας των κρίσεων ημικρανίας.

Περιστατικά

Χρησιμοποιώντας τη θεραπεία coMra, 53-χρονος άνδρας με δια βίου χρόνιες ημικρανίες, σταμάτησε να έχει κρίσεις μετά από τέσσερις εβδομάδες καθημερινών θεραπευτικών αγωγών. Ο ίδιος, συνέχισε να κάνει αγωγές με τη θεραπεία coMra για δύο ακόμη μήνες και στη συνέχεια σταμάτησε, δεδομένου ότι είχε μόνο έναν πολύ ήπιο πόνο στην αριστερή πλευρά του κεφαλιού του.  Οι πρώτες κρίσεις ημικρανίας επέστρεψαν μετά από εννέα μήνες από τη διακοπή των θεραπευτικών αγωγών.

Μία άλλη χρήστης της θεραπείας coMra, μία 42-χρονη γυναίκα, είχε ημικρανίες για 20 χρόνια.  Στο τέλος της τρίτης εβδομάδας καθημερινών θεραπευτικών αγωγών, οι 1 έως 3 συνήθεις κρίσεις που είχε την εβδομάδα σταματήσαν εντελώς, ενώ δεν χρειαζόταν πια να συνεχίσει τις άκαρπες φαρμακευτικές αγωγές για πονοκεφάλους.  Σταμάτησε τις θεραπευτικές αγωγές με τη θεραπεία coMra και κατά τη διάρκεια της μετέπειτα τετράμηνης παρακολούθησής της δεν είχε καμία κρίση.

Από την άλλη πλευρά, σε αρκετά άλλα άτομα με επεισοδιακές ημικρανίες, η βελτίωση μετά από τις θεραπευτικές αγωγές με τη θεραπεία coMra φάνηκε να είναι ελάσσονος σημασίας. Οι κρίσεις εξακολουθούσαν να προκαλούνται από στρες και έντονα συναισθήματα.  Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν μια διττή φύση της ημικρανίας.

Οι κρίσεις ημικρανίας προκαλούνται από πολύ έντονα συναισθήματα όταν νιώθουμε άσχημα για τον εαυτό μας.

Για παράδειαγμα, μια νεαρή γυναίκα μπορεί να πιστέψει ότι δεν είναι σωματικά ελκυστική.  Ένας σπουδαστής μπορεί να είναι κάτω από μεγάλη πίεση για να πετύχει στο σχολείο. Σημειώστε ότι το άτομο πιθανόν να μην είναι στην πραγματικότητα σε φάση αποτυχίας σε κάτι.  Είναι η ΑΝΤΙΛΗΨΗ του ατόμου ότι είναι ανεπαρκές, η οποία εξ’ορισμού το οδηγεί σε μία έντονα αρνητική κατάσταση του νου.

Αυτή η συναισθηματικά φορτισμένη εγκεφαλική δραστηριότητα στραγγίζει την παροχή ενέργειας σε νευρώνες που προκαλούν βραχυπρόθεσμο πόνο και κούραση.

Αλλά, όταν αυτά τα συναισθήματα ριζώνουν στην αντίληψη του ατόμου, στο τέλος αναπτύσσεται μια πιο μόνιμη βλάβη του μεταβολισμού της ενέργειας και οι κρίσεις μπορεί να προκληθούν από οποιοδήποτε συμβάν, όπως είναι ένας δυνατός θόρυβος, ή έντονο φως.

Η νέα αυτή ολιστική θεώρηση εξηγεί, για παράδειγμα, γιατί οι ημικρανίες τείνουν να είναι «οικογενειακή» υπόθεση.  Τα παιδιά μαθαίνουν/αντιγράφουν συνεχώς τις νοοτροπίες και συμπεριφορές των γονιών τους.  Ένα μικρό παιδί δεν μπορεί να καταλάβει με ορθολογικό τρόπο τί συμβαίνει γύρω του, αλλά σε ένα επίπεδο συναισθήματος μπορεί εύκολα να «πιάσει» και να νιώσει το πώς αισθάνεται η μητέρα του, όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά.

Προτείνουμε ότι η θεραπευτική αγωγή των πρωτοπαθών κεφαλαλγιών θα έπρεπε να περιλαμβάνει τόσο την ανάκτηση της βλάβης του ενεργειακού μεταβολισμού στον εγκέφαλο, όσο και την εξισορρόπηση του νευρικού συστήματος με θεραπευτικά εργαλεία, όπως η θεραπεία coMra.   Ωστόσο, συνεπάγεται ότι η απόλυτη θεραπεία των κρίσεων ημικρανίας μπορεί να είναι δυνατή μόνο όταν υπάρχει μια μακρόχρονη και βαθιά αλλαγή στη νοοτροπία και την συμπεριφορά μας. Αυτή η αλλαγή είναι πολύ πιο δύσκολη από ό, τι η λήψη φαρμακευτικής αγωγής, λόγω των συνήθων τρόπων που έχουμε μάθει να ανταποκρινόμαστε στις προκλήσεις της ζωής μας.

Επιπλέον, το να αισθανόμαστε άσχημα για τον εαυτό μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι σχεδόν παγκόσμιο φαινόμενο της ανθρωπότητας και όλοι μας πρέπει να διαβούμε το ακανθώδες μονοπάτι της μάθησης στο πώς να αγαπάμε τον εαυτό μας άνευ όρων.  Μετά από έστω και την πιο μικρή νίκη σε αυτή την πορεία μαθαίνουμε ότι ο κάθε ένας από εμάς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως θύμα της γενετικής του κληρονομιάς, του κοινωνικού του περιβάλλοντος ή ανήμπορος καταναλωτής ακριβών και εθιστικών φαρμάκων.   Η αίσθηση της απελευθέρωσης και της ελευθερίας είναι αλάνθαστη και άκρως συναρπαστική!  Και η θεραπεία coMra μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη και την ενεργή τροφοδότηση και θετική στάση προς την ίαση από τον κάθε ενδιαφερόμενο.